Otwórz swój skarbiec!

Kolejny tydzień za nami. Tydzień pandemii, wojen, trosk, lęku i niepewności. Tydzień szeroko otwartych serc, domów, pomidorowej na stole. Tydzień tych nowych i tych odświeżonych po latach znajomości. Tydzień radości i wstydu. Dla mnie to był piękny tydzień. Intensywny. Wbrew wszystkiemu. Wbrew wielu trudnościom, upadkom, łzom. Tydzień w miękkim szlafroku a nie ciężkiej zbroi, jak cudnie to ostatnio ujęła Ela.

Pod tym moim szlafrokiem wiele się mieści i ma wiele kieszeni, zakładek, plisek i chętnie wielu nim otulam choć wiem, że każdy z nas ma swój. Czasem jest ciepły bawełniany, czasem chłodny jedwabny a czasem jest jeszcze szczelnie zamkniętą zbroją. W tym tygodniu widziałam jak te zbroje się rozsypywały i robiły miejsce na szlafroki. Otwierały się. Czasami kluczem była rozmowa czasem dotyk, czasem igła. To zaszczyt być tego świadkiem. Mam nadzieję, że będę mogła dalej tę drogę obserwować, wspierać.

Uwielbiam odkrywać moje skarby. A żeby nie było tak tylko o mnie, to coś o nas wszystkich：

“Daiju pewnego razu odwiedził w Chinach mistrza Baso.– Czego poszukujesz? – zapytał Baso.– Oświecenia – odparł Daiju.– Masz własny skarbiec. Dlaczego szukasz skarbów na zewnątrz? – zapytał Baso. – A gdzie jest mój skarbiec? – dopytywał się Daiju.– To, o co pytasz, jest twoim skarbcem – odpowiedział Baso.Daiju był zachwycony! Od tego czasu namawiał swoich przyjaciół:– Otwórzcie swoje skarbce i korzystajcie z ukrytych w nich bogactw!”

Od wczoraj mój szlafrok się suszy i nabiera puszystości by mógł dalej otulać i pomieścić to co przyniesie kolejny tydzień.

Otwierajcie swoje skarbce!
Jest wiosna zakwitajcie!
Kiedy jak nie teraz?!
(S)pokoju!